Jak wiecie mój blog to zlepka kilku kategorii, oprócz stylizacji i tematyki dziecięcej możecie znaleźć tutaj również recenzje kosmetyczne i własnie o takiej tematyce będzie dzisiejszy post. Już jakiś czas temu napisała do mnie firma Nicole Cosmetics z propozycją wypróbowania ich perfum oraz zrecenzowania ich na blogu, chętnie się zgodziłam i dzisiaj opiszę Was efekt mojego testowania. 

Zapach 049 : kwiat pomarańczy, róża, piżmo, brzoskwinia, tuberoza, karmel, kokos, jaśmin, benzoes, bergamota, konwalia, drzewo sandałowe, mandarynka,  drzewo cedrowe, heliotrop, magnolia, ambra, czerwony pieprz, bób Tonka

O sobie piszą : Szeroka gama damskich i męskich zapachów cieszy się dużym zainteresowaniem na rynkach Europejskich. Komponenty, z których tworzone są perfumy Nicole, to oryginalne francuskie esencje. Produkty Nicole to odpowiedniki markowych perfum, często nazywane jako lane perfumy lub nalewane perfumy czy też perfumy na mililitry. Wszystkie produkty przechodzą testy dermatologiczne oraz posiadają wszelkie niezbędne zezwolenia i certyfikaty, w tym IFRA, międzynarodowy gwarant jakości. Fantastyczna jakość i bardzo przystępna cena są naszymi niewątpliwymi atutami. 

Moja opinia : Największym atutem perfum według mnie jest trwałość i oczywiście zapach. Bez wątpienia mogę stwierdzić, że perfumy Nicole są bardzo trwałe. Zapach jest delikatny jednak nie do końca w moim guście, więc oddałam go mamie, której bardzo się spodobał. Bardzo spodobała mi się mała, poręczna buteleczka, która bezproblemowo zmieści się w każdej torebce. Koniecznie zapoznajcie się z innymi kompozycjami zapachowymi, być może znajdziecie swój wymarzony. Z czystym sumieniem polecam, mimo, że mnie ten zapach nie przypadł do gustu wszyscy się nim zachwycają. 

                                                                                 Na wszystkie Wasze pytania odpowiadam < tutaj > 

Jest niedaleko mnie stajnia, często przejeżdżałam obok niej kiedy byłam małą dziewczynką. Z zachwytem w oczach patrzyłam na ludzi, którzy rewelacyjnie radzili sobie w siodle, wielokrotnie prosiłam tatę, żeby zatrzymał się tam choćby na chwilę. Z całych sił marzyłam, żeby nauczyć się jeździć. Niestety moi rodzice nie należą do osób, które są w stanie zainwestować w takie hobby, więc mimo moich wielokrotnych próśb zawsze spotykałam się z odmową. Mijały lata a ja prawie całkiem zapomniałam  o moim marzeniu. Pewnego dnia, kiedy byłam w technikum przyszła do nas Pani z propozycją wzięcia udziału w pewnym projekcie. Mieliśmy stworzyć grupę z trudną młodzieżą i razem z nimi uczestniczyć w różnych zajęciach. Pisząc trudna młodzież mam na myśli osoby, które miały styczność z narkotykami, alkoholem i innymi używkami trafiając przez to do specjalnego ośrodka wychowawczego. Kobieta opowiedziała nam na czym ten projekt ma polegać, wytłumaczyła jakie będą nasze obowiązki i na jakie zajęcia będziemy uczęszczać. Cała akcja miała się kończyć wspólnym wyjazdem w góry, więc pomysł był na prawdę świetny a oferta kusząca tym bardziej, że mogliśmy sobie wybrać jedną pasję, którą chcemy rozwijać. Do wyboru mieliśmy różnorodne hobby ale możecie sobie wyobrazić moją minę kiedy padło hasło jazda konna. Jestem osobą nieśmiałą i szczerze mówiąc bardzo się bałam udziału w tym projekcie ale byłam zdeterminowana, szczerze mówiąc to wzięłam w nim udział przede wszystkim ze względu na możliwość rozwijania swojej pasji. Wreszcie miałam możliwość realizacji mojego zapomnianego marzenia. Do udziału w projekcie zgłosiło się kilka osób z mojej klasy ale jazdę konną wybrałyśmy razem z moimi dwiema koleżankami. Pamiętam kiedy pierwszy raz szłyśmy po szkole o stajni, już z oddali widziałam konie i byłam bardzo podekscytowana. Instruktor i cała ekipa miło nas przywitali, zapoznaliśmy się z regułami panującymi w stajni, poznałyśmy konie i ich imiona. Zapowiadało się fantastycznie jednak nieoczekiwanie pojawił się pewien problem. Każda chwila spędzona w stajni sprawiała mi przyjemność, grabienie liści, czyszczenie siodeł a nawet czyszczenie boksów, jednak kiedy dochodziło do jakiegokolwiek spotkania z koniem stałam jak sparaliżowana. Nie wierzyłam, że przez głupi strach mogę wszystko zaprzepaścić ale niestety na to się zapowiadało. Dziewczyny dużo pewniej podchodziły do koni, dla mnie niewykonalnym było wejść do boksu i wyczyścić konia choć teraz wydaje mi się to dziecinnie proste. Choć bardzo się starałam strach za każdym razem brał górę i nie mogłam go przezwyciężyć. Pewnego dnia koleżanka powiedziała mi, że instruktor i cała ekipa stwierdzili zgodnie, że jestem najsłabsza, że moja nauka raczej nie ma sensu bo i tak nie będzie efektowna. To było dla mnie jak kubeł zimnej wody. Kiedy wróciłam do domu płakałam, byłam na siebie zła. Postanowiłam dać sobie jeszcze jedną szansę i mimo wszystko wziąć się w garść. Powtarzałam sobie, że muszę być silna a to co wydaje mi się takie straszne tak na prawdę wcale takie nie jest. Przecież inni doskonale sobie radzili więc czemu ja miałabym sobie nie poradzić ? Moja determinacja dała efekty. Mimo to, że strasznie się bałam walczyłam z tym i nie miałam zamiaru się poddać. Szło mi coraz lepiej, byłam z siebie bardzo dumna i zadowolona. To świetne uczucie byś z siebie dumnym. Po paru miesiącach kiedy projekt się skończył ja nadal chodziłam do stajni, nadal chciałam się uczyć i rozwijać moje umiejętności. Często jeździliśmy na różne festyny dla dzieci, uwielbiałam to. Zdarzyło się nawet, że kilkakrotnie zajmowałam się maluchami, które dopiero zaczynały swoją przygodę w siodle. Teraz ogromnie mi tego brakuje. Kiedy tylko Oliwia podrośnie wrócę do jeździectwa, mam teraz inne marzenie, żeby również ją zarazić miłością do koni. Więc kochani podsumowując jeśli czegoś bardzo chcecie nie ma żadnej siły, która może Was zatrzymać. Walczcie o swoje marzenia bo ich spełnienie to najwspanialsza rzecz na świecie. 

cardigan - wholesale7 // t-shirt - bonprix // necklace - bonprix // pants - cropp // hat - h&m

Na wszystkie Wasze pytania odpowiem na <Asku klik>

Cześć kochani ! Wielu z Was nadal nie wierzy w to, że jestem mamą. Spotkałam się również z oskarżeniami, że wcale nie mam 21 lat tylko 16. To miłe, że mnie tak odmładzacie, uwierzcie, że to dla mnie wielki komplement. Po ciąży zmieniło się wszystko ale przede wszystkim zmieniło się moje ciało. Pozostało mi albo narzekanie i użalanie się nad sobą albo walka z dodatkowymi kilogramami i pozostałością po ciążowym brzuszku. Zdecydowałam się na karmienie piersią, którego podstawą była określona dieta. To był już pierwszy krok w walce o dobrze wyglądające ciało. Z czasem doszły do tego również ćwiczenia, najczęściej z Mel B. Z miesiąca na miesiąc coraz bardziej widać efekty a ja całkowicie wkręciłam się w to zdrowe odżywianie i aktywność fizyczną. Kiedy widzę, że mieszczę się w coraz to mniejsze rozmiary uśmiech na mojej buzi jest coraz większy. Dieta i ćwiczenia swoją drogą ale chciałam robić coś jeszcze, zdecydowałam, że kupię i zacznę regularni używać jakiś kosmetyków ujędrniających. Pięknie złożyło się, że zaczęłam współpracę z firmą Cosmepick, która w swojej ofercie ma takie kosmetyki.

Body peeling - o pięknym kawowym zapachu ma właściwości wygładzające i złuszczające.  Dzięki naturalnym kryształkom cukru rewelacyjnie usuwa martwy naskórek. Peeling regulując mikrokrążenie ujędrnia i odmładza naszą skórę. Osobiście uwielbiam peelingi i w sumie myślałam, że ten będzie jak każdy inny, jednak myliłam się. Jego największym atutem jest piękny zapach kawy, który długo utrzymuje się na ciele. Szczerze mówiąc nie spotkałam się z peelingiem który sprawia że skóra jest tak miękka, nawilżona i gładka...po jego użyciu czuje jakbym użyła dodatkowo jakiegoś rewelacyjnego olejku. 

Balsam ujędrniający - Ma za zadanie przywrócić świetną kondycje i piękny wygląd nawet najbardziej wymagającej skórze. Używałam go w połączeniu z ćwiczeniami i ten duet na prawdę się sprawdził. Moja skóra stała się wyraźnie jędrniejsza. Balsam doskonale nawilża i pięknie pachnie. Z czystym sumieniem mogę Wam polecić firmę Cosmepick. Zobaczcie jakie inne ciekawe rzeczy mają w swojej ofercie.

Cześć kochani nie było mnie tutaj tydzień a mam wrażenie, że z miesiąc. Całym sercem zaangażowałam się w październikowy miesiąc na jessmilii. Staram się jak najczęściej do Was wpadać i jak najfajniej zająć Wam wolny czas. Chcę się z Wami podzielić moimi przeżyciami z wczorajszego dnia. Ten poniedziałek zapamiętam na długo. Po pierwsze wyglądając za okno zaskoczyła mnie zima, po drugie wygrałam świetny rower w konkursie radia parada, mogliście mnie nawet przez chwilę usłyszeć ale mam nadzieje, że nie słyszeliście bo gadałam głupoty a po trzecie, moja córeczka skończyła wczoraj 4 miesiące. Ten czas tak szybko leci, Oliwka jest coraz większa a ja powoli zaczynam się smucić, że tracę czas kiedy jest takim małym bobasem. Kochani dzisiaj chciałabym poruszyć temat bardzo znany i przerabiany codziennie a mianowicie chamstwo w sieci. Czemu ludzie myślą, że anonimowość dodaje im skrzydeł ? Co osiągają przez obrażanie i gnębienie innych ? Długo się nad tym zastanawiałam i nie znalazłam odpowiedzi. Do czego mają prowadzić wypowiedzi, że ktoś jest brzydki, gruby, chudy, zielony czy niebieski ? Czemu każdy nie zajmie się po prostu sobą. Wiadomo, że internet daje szerokie pole do popisu ale czemu ludzie wykorzystują je akurat w ten sposób. Jakim trzeba być człowiekiem, żeby satysfakcję sprawiało ubliżanie innym choć pewnie samemu nie jest się idealnym. Ideałów nie ma, każdy powinien znać swoją wartość, to indywidualna sprawa. Każdy na pewno ma też kompleksy z którymi mierzy się każdego dnia, ale jakim prawem ktoś obcy i zupełnie anonimowy ma mi o nich codziennie przypominać ? Warto się zastanowić czasem zanim napiszemy jakiś komentarz, zanim anonimowo zadamy jakieś pytanie. Jedni mogą być na to zupełnie odporni ale drudzy przez durny komentarz mogą się nawet załamać. Co kogo interesuje jaką bieliznę ma na sobie jakaś osoba, po co komu zdjęcie rodziny. Szanujmy się nawzajem. Zakładając bloga liczyłam się z tym, że nie ominą mnie takie sytuacje jednak uodporniłam się. Sama decyduję co chcę udostępnić w sieci i sama decyduję co chce pokazywać. Czemu niektórym tak ciężko jest to zrozumieć ? Jeśli spotykacie się z sytuacjami w których ktoś w internecie  jest dla Was niemiły, obraża Was czy Waszych bliskich nie wdawajcie się w dyskusje. Z doświadczenia wiem, że jest jeszcze gorzej. Nie bierzcie tych słów do siebie, czemu macie się zamartwiać? Każdy z nas jest unikalny, każdy powinien znać swoją wartość i nie dać sobie wejść na głowę, tym bardziej komuś kto praktycznie nie istnieje bo jest anonimowy. Może czas wreszcie przemyśleć swoje zachowanie i dojść do pewnych wniosków. Myślę, że tą krótką wypowiedzią dam niektórym do myślenia. 

kapelusz - h&m // sukienka - SH // koszulka - bonprix // buty-bonprix // naszyjnik - bonprix

Na wszystkie Wasze pytania odpowiadam < tutaj >